قتل تدریجی بکتاش آبتین شاعر، فیلمساز و عضو پایدار و برجسته‌ی کانون نویسندگان ایران که جان شیرین خود را فدای آزادی کرد، با واکنش گسترده ایرانیان و مجامع ادبی و فرهنگی جهانی همراه شد:
- مراسم وداع و خاکسپاری ، برغم تالانگری حکومت سرکوبگر و آزادی‌کش جمهوری اسلامی، با حضور مردم و با شکوه برگزار شد.
- زندانیان سیاسی در وفاداری به آرمان و زندگی سرشار از مبارزه او برای آزادی، اعتصاب غذا کردند.
- کانون‌های معلمان و اتحادیه‌های کارگری و چهره‌های شناخته شده کارگری، محافل و شخصیت‌های روشنفکری و هنری و ادبی و همچنین سازمان‌ها و فعالان سیاسی ایران یک‌صدا به قتل تدریجی او در زندان به اعتراض برخاستند، بکتاش را ستایش کردند و سرود آزادی سر دادند.
- انجمن قلم آمریکا به همراه انجمن‌های قلم سیدنی و ملبورن با انتشار پیامی مشترک، با خانواده‌ی آبتین، اعضای کانون نویسندگان ایران، و شرکت کنندگان در مراسم خاک‌سپاری آبتین اعلام همدردی و همبستگی کردند. در بیانیه مشترک نوشتند: "مرگ بکتاش دریغی بزرگ برای مبارزان راه آزادی و به‌ویژه آزادی بیان است. او با سانسور جنگید، اما رژیم جسم او را سانسور کرد. با این‌همه، حضور پررنگ او در اشعارش و اصول و تعهدش تا ابد برای ما زنده می‌ماند." انجمن‌های قلم جهانی که بر پر رنگ بودن اصول و تعهد بکتاش آبتین تاکید ورزیده‌اند یادآور این سخن اوست: " فضیلت پایداری و مبارزه و ایستادگی، این حلقه مفقوده معاصر کشور من است."
- و گزارش‌گران بدون مرز (RSF) طی یک بیانیه از گزارش‌گران و کارشناسان سازمان ملل می‌خواهد " با تشکیل کمیسیون تحقیق و بررسی بین‌المللی برای روشن شدن چگونگی مرگ بکتاش آبتین، به این گونه دیرکردها عامدانه و وحشیانه در زندان‌های ایران که برابر با اعدام غیرقضایی است پایان دهند."

پویان مقدسی شاعر، برای بکتاش سرود:

آه بکتاش!
لال شده‌ام
و سلول‌هایی متورم
دانه‌دانه‌دانه در پس دیوار حنجره‌ام تلنبار می‌شوند
فرصتی برای سوگواری نیست
و تو اهل مویه نبودی
پس بغضم را با خنجر خشم منفجر خواهم کرد
و شعرهایی رهایی‌ات را بر چهره‌ی کریه شاعرکُشان خواهم کوبید