بازگشت به صفحه نخست > مادران خاوران > پیام تسلیت و همدردی جمعی از مادران و خانوادههای خاوران
پیام تسلیت و همدردی جمعی از مادران و خانوادههای خاوران
جمعه 8 مه 2020
ما، جمعی از مادران و خانوادههای خاوران، شهامت و تلاش مادر بازرگان و پروانه میلانی را قدردان هستیم و بسیار متاسف هستیم که این عزیزان همراه ما نماندند تا روزی در کنار هم محاکمه ی آمران و عاملان این جنایت ها را ببیننیم.
با اندوهی فراوان و قلبی آکنده از درد، خانم معصومه دانشمند (مادر بیژن بازرگان)، یکی دیگر از مادران و خانوادههای شجاع خاوران را جمعه ۱۲ اردیبهشت به وقت کالیفرنیا و نیمه شب شنبه ۱۳ اردیبهشت به وقت ایران از دست دادیم. ایشان سالها در جلوی زندان ها و در خاوران برای دادخواهی ایستادند و تاب آوردند.
این مادر شجاع، شش سال پیش در اردیبهشت سال ۱۳۹۳ به اتفاق پروانه میلانی از طرف مادران و خانوادههای خاوران به شهر گوانگجو در کره جنوبی رفتند تا جایزه حقوق بشری بنیاد ۱۸ می قیام گوانگجو که به مادران و خانوادههای خاوران برای سالها ایستادگی و مبارزه برای دادخواهی اهدا شده بود، دریافت کنند. متأسفانه پروانه میلانی سراینده ی سرود خاوران و یکی از فعالان جنبش دادخواهی، هشت ماه پس از آن سفر در ۱۰ دی ماه ۱۳۹۳ از میان ما رفت. مادر بازرگان نیز پس از تحمل دورانی سخت ماندن در غربت و یک سال درگیری با بیماری سرطان از میان ما رفت.
پسر مادر بازرگان؛ بیژن بازرگان در تیرماه ۱۳۶۱ با اتهام هواداری از گروه اتحادیه کمونیست های ایران دستگیر و به ده سال زندان محکوم شد. او را در قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت (رجایی شهر) کرج اعدام کردند و احتمالاً در گورهای جمعی در خاوران به خاک سپرده اند. برادر پروانه میلانی؛ رحیم میلانی در ۶ مهر ۱۳۶۰ به اتهام همکاری با راه کارگر دستگیر و یک ماه بعد در تاریخ ۷ آبان ۱۳۶۰ در زندان اوین اعدام شد. رحیم میلانی را در ستون پنج ردیف ٧٩ در خاوران، به خاک سپرده اند.
ما، جمعی از مادران و خانوادههای خاوران، شهامت و تلاش مادر بازرگان و پروانه میلانی را قدردان هستیم و بسیار متاسف هستیم که این عزیزان همراه ما نماندند تا روزی در کنار هم محاکمه ی آمران و عاملان این جنایت ها را ببیننیم. ما از صمیم قلب به خانواده های محترم بازرگان، دانشمند و به تمام مادران و خانوادههای خاوران تسلیت میگوییم و همدرد و شریک غم شان هستیم.
متأسفانه در طی این سالها و بخصوص در چند سال گذشته بسیاری از ما، مادران و خانوادههای دادخواه خاوران که با وجود اذیت و آزارهای فراوان حکومت؛ در جلوی زندان ها، در خاوران ها، در خانهها و با برگزاری مراسم ها و انجام مصاحبهها و نوشتن مطالب افشاگرانه، شجاعانه ایستادند و جنبش دادخواهی را تا هماکنون زنده نگاه داشتند، را از دست دادیم، ولی این مبارزه و پایداری برای دانستن حقیقت و دادخواهی و جلوگیری از ادامه ی حق کشی ها و بازداشت ها و اعدام ها، با مرگ مادران و پدران و دیگر عزیزان ما تمام نخواهد شد زیرا ما زنده ماندگان از مادران و خانوادههای خاوران این راه را با تمام وجودمان و در همبستگی با همدیگر ادامه خواهیم داد تا بیدادگران را به سزای اعمال شان برسانیم و جلوی تکرار جنایت را در ایران بگیریم و به آزادی و عدالت دست یابیم.
خاوران، خاوران، دشت عاشقان
خفته در دامنت طوفان زمان
(رفته از خاطرت شادمانیها/ داری در یاد خود درد و تلخیها)۲
خستهای خاوران، خسته خاوران
خار ستم به دل، بسته خاوران
(زنگ غم از رُخت ما می زداییم/ خاک پاک تو را می ستاییم)۲
گلگون نام تو در یاد دورانها
رَسته جان تو از قید طوفانها
(آب صد چشمه در چشم پاک تو/ خواب صد برکه در زیر خاک تو)۲
قهرمان، قهرمان، دشت عاشقان
رُسته از نام تو یاد ارغوان
(لاله در لاله ای دشت خاوران/ روح آلاله ای دشت خاوران)۲
یاد و راه دادخواهانه شان زنده و ماندگار باد!
جمعی از مادران و خانوادههای خاوران
۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۹