بازگشت به صفحه نخست > بازداشت، زندان، شکنجه و اعدام > هشدار! نامه تعدادی از زندانیان سیاسی سابق به مجامع بین المللی( با امضاهای (...)
هشدار!
نامه تعدادی از زندانیان سیاسی سابق به مجامع بین المللی( با امضاهای جدید)
دو شنبه 6 ژوئيه 2009
زخم فجایعی که در دهه ٦٠ در زندانهای ایران رخ داد، هنوز بر جامعه سنگینی می کند. ما، زندانیان سیاسی سابق عمیقا نگران تکرار آن فجایع هستیم. ما بر پایه تجربه های تلخ مان می دانیم که شکنجه و اعدام چه اثرات ویرانگری به لحاظ جسمی و روانی بر شکنجه شدگان، خانواده هاشان و همچنین بر کل جامعه به جا می گذارد. ما شاهد شکنجه های وحشتناکی بودیم که بازجویان و شکنجه گران برای وادار ساختن زندانیان به توبه و انکار عقایدشان و همچنین مجبور کردن آنها به اعترافات ساختگی بکار می بردند.
هشدار!
از آغاز «کودتای انتخاباتی» ٢٢ خرداد تا به امروز هزاران نفر در تهران و شهرهای دیگر ایران بازداشت و یا به قهر ناپدید شده اند. تعداد بازداشتی ها چنان زیاد است که غیر از زندان های رسمی و بازداشتگاه های مخفی و موقتی تعدادی از آنها را در زیر زمین وزارت کشور و همچنین در کمپی در اطراف تهران جاداده اند. خانواده های بازداشت شدگان در بی خبری و نگرانی بسر می برند. بازداشتها و ناپدید کردن انسانها به قهر، توسط سپاه پاسداران، نیروهای بسیج و زیر نظر وزارت اطلاعات و شبکه مخوف دادستانی ٢٠٩ زندان اوین، که به وزارت اطلاعات وصل است، صورت می گیرد. گزارشها حاکی است که شکنجه در زندانها برای گرفتن اطلاعات و وادار ساختن زندانی به اعترافهای دیکته شده و پروژه اعتراف گیری گسترش یافته است. سانسور کامل رسانهای مانع از انتشار همه ی فجایع است.
وزارت اطلاعات و دستگاه قضائی جمهوری اسلامی با اعترافات اجباری و ایجاد سناریوهائی از پیش تعیین شده، قصد دارند مسئولیت جنایتهای نیروهای انتظامی- امنیتی و لباس شخصی ها در خیابانها و نیز حمله به کوی دانشگاه تهران و شیراز در صبحگاه ٢٤ خرداد و ضرب و شتم و قتل دانشجویان را به بازداشت شدگان اخیر نسبت دهند. بیم آن می رود که این شیوه های رسوا ضمن ایجاد رعب و وحشت در بین مردم به اعدامهای سیاسی و سرکوب خشن در جامعه بیانجامد. خطر اعدامهای سیاسی جدی است.
زخم فجایعی که در دهه ٦٠ در زندانهای ایران رخ داد، هنوز بر جامعه سنگینی می کند. ما، زندانیان سیاسی سابق عمیقا نگران تکرار آن فجایع هستیم. ما بر پایه تجربه های تلخ مان می دانیم که شکنجه و اعدام چه اثرات ویرانگری به لحاظ جسمی و روانی بر شکنجه شدگان، خانواده هاشان و همچنین بر کل جامعه به جا می گذارد. ما شاهد شکنجه های وحشتناکی بودیم که بازجویان و شکنجه گران برای وادار ساختن زندانیان به توبه و انکار عقایدشان و همچنین مجبور کردن آنها به اعترافات ساختگی بکار می بردند.
ما ضمن هشدار به محافل دفاع از حقوق انسانی و ابراز نگرانی نسبت به خطر جانی بازداشت شدگان خواهان آن هستیم که کلیه زندانیان سیاسی در ایران بی قید و شرط آزاد شوند و شکنجه و اعدام لغو گردد. درخواست ما به ویژه متوجه نهادهای حقوق بشر بین المللی و سازمان ملل است که با امکانات و اختیارات خود مانع جنایتهائی گردند که هم اکنون در زندانهای ایران در حال وقوع است.
ما همصدا با دیگران ازآقای بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل می خواهیم که تا دیر نشده نماینده ویژه ای برای بازدید از زندانها به ایران اعزام دارد.
١٥ تیر ١٣٨٨
رونوشت به:
آقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
سازمان عفو بین الملل
دیده بان حقوق بشر
فدراسیون بین المللی جوامع دفاع از حقوق بشر
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران
١- آزیتا آذرپیرا، ۲- مرحمت آزادی ٬ ۳- آزاده آگاه٬ ۴- محمدرضا آشوغ٬ ۵- شكوفه ابراهیم زاده٬ ۶- وحیده ابوکاظمی٬ ۷- غلامرضا اردبیلی٬ ۸- سودابه اردوان٬ ۹- کاووس ارزانی، ١٠- مژده ارسی٬ ۱١- زری اسپرم٬ ۱٢- محمدرضا اسکندری٬ ۱٣- جهانگیر اسماعیل پور٬ ۱٤- مهدی اصلانی٬ ۱٥- امیر هوشنگ اطیابی، ۱٦-امیر حسین اعتمادی، ۱٧- حسین افشار٬ ۱٨- مرجان افتخاری٬ ۱٩- غلامحسین اكبرپور٬ ٢٠- اکبر اکبری، ۲١- مریم امانی٬ ۲٢- مهرداد امیری٬ ۲٣- هادی امینیان٬ ۲٤- گیتی ایرانپور٬ ۲٥- همایون ایوانی٬ ۲٦- مهری باجول٬ ۲٧- منیره برادران٬ ۲٨- کتایون بقائی٬ ۲٩- سهیلا بهادری٬ ٣٠- سوسن بهادری٬ ۳١- همنشین بهار٬ ۳٢- رضا بهبودی، ٣٣- حسین بهبودی پشته٬ ۳٤- اکرم بیرانوند، ۳٥- پانته آ بهرامی٬ ۳٦- جعفر بهکیش٬ ۳٧- شهرنوش پارسی پور٬ ۳٨- علی تمدن٬ ۳٩- علی توکلی، ٤٠- میترا تهامی٬ ٤١- فریبا ثابت٬ ۴٢- سودابه جزنی٬ ۴٣- وحید جعفری٬ ٤٤- شهرام جلالی زاده، ٤٥- شهین چیت ساز٬ ۴٦- اکبر حاج بابائی، ٤٧- فاطمه حاج نجفی٬ ۴٨- حسن حسام، ۴٩- بیژن حیدریان٬ ٥٠- طاهره خرمی٬ ٥١- محمود خلیلی٬ ٥٢- مسعود خواجه حالی، ۵٣- ناصر خندابی، ۵٤- فاطمه (مهری) دادگر، ٥٥- سعیده دانشمند٬ ۵٦- عباس دانشور، ٥٧- حسن دانشور، ۵٨- مجید دانشور، ۵٩- علی دروازه غاری، ٦٠- مهناز ده بزرگی٬ ٦١- منوچهر راستا٬ ٦٢- آناهیتا رحمانی زاده٬ ۶٣- یعقوب رشت٬ ۶٤- ایراندخت رضازاده٬ ۶٥- رضا رضوانی٬ ٦٦- علی رضوی٬ ۶٧- مهدی رضوی، ٬ ٦٨- فرهنگ رومیانی، ۶٩- رضا رئیس دانا٬ ٧٠- مسعود رئوف٬ ٧١- مینا زرین، ٧٢- فرزانه زلفی٬ ۷٣- ز- زمانی، ٧٤- ثریا زنگباری٬ ۷٥- پیروز زورچنگ٬ ۷٦- رضا ساکی٬ ۷٧- بهروز ستوده، ۷٨- شکوفه سخی٬ ۷٩- حسن سرفراز٬ ٨٠- سعید سلطانپور٬ ٨١- شهلا سلطانی٬ ٨٢- انور سلطانی، ٨٣- قاسم سلیمانپور٬ ۸٤- گلچین سلطانیان، ٨٥- بهروز سورن٬ ۸٦- عزیزه شاهمرادی٬ ۸٧- سعید شجاعی٬ ۸٨- عبدی شریفی٬ ٨٩- جواد شفایی، ٩٠- شهاب شکوهی٬ ٩١- رسول شوکتی، ٩٢- زهره شیشه٬ ٩٣- بانو صابری٬ ٩٤- رویا صادقی٬ ۹٥- سرور صاحبی، ٩٦- سعیده صیابی، ٩٧- عصمت طالبی٬ ۹٨- شهلا طالبی، ٩٩- بنفشه طوفانیان، ١٠٠- ستاره عباسی، ١٠١- مهدی عباسی، ١٠٢- رحمان عریان آبکناری٬ ١٠٣- آذر علمی، ١٠٤- سعدالله علیزاده٬ ١٠٥- ثریا علی محمدی٬ ١٠٦- محمد علی ملکی٬ ١٠٧- فیروزه غفاری٬ ۱۰٨- علی غفوری٬ ۱٠٩- رحمت غلامی٬ ۱١٠- رضا فانی یزدی٬ ۱١١- مهرداد فتحی، ۱١٢- زهرا فرحزادی٬ ۱١٣- حسین فردوسی، ۱١٤- مهری فرزان٬ ۱١٥- مسعود فرزانه، ۱١٦- نادر فرشادپور٬ ۱١٧- ثریا فلاح، ۱۱٨- مهناز قزلو٬ ۱١٩- شهره قنبری٬ ۱٢٠- شیرین قنبری٬ ۱٢١- هوشنگ قهرمانلو، ١٢٢- فرخ قهرمانی٬ ۱٢٣- جمشید کابلیان، ۱٢٤- فریبا کاویانی٬ ۱٢٥- تهمینه گشتاسبی٬ ۱٢٦- آذر گلی آبکناری٬ ۱٢٧- کوروش گلنام، ۱۲٨- رضا گیاهچی، ۱۲٩- عفت ماهباز٬ ۱٣٠- محبوبه مجتهد٬ ١٣١- بهمن محمدی٬ ۱٣٢- سیاوش محمودی٬ ۱٣٣- ثریا مرادی٬ ۱٣٤- آزاد مرادیان، ۱٣٥- کلارا مرادیان، ۱٣٦- پروین مردوخ٬ ۱٣٧- سیمین مردوک٬ ۱۳٨- عزت مصلی نژاد، ١٣٩- مهری معمارحسینی٬ ۱٤٠- محمود معمارنژاد٬ ۱٤١- رضوان مقدم٬ ۱٤٢- مهرانگیز(مهیار) مکی٬ ۱٤٣- ایرج مصداقی٬ ۱٤٤- احمد موسوی٬ ۱٤٥- اکرم موسوی٬ ۱٤٦-زنبق موسوی٬ ۱٤٧- شهلا مولوی٬ ۱٤٨- سوسن مهر٬ ۱۴٩- علی مهرسای٬ ۱٥٠- مجید میرزائی٬ ۱٥١- احمد نجارها٬ ۱٥٢- مجید نظری، ۱٥٣- محمود نمینی٬ ۱٥٤- داود نوائیان، ۱٥٥- مریم نوری٬ ۱٥٦- محمد یزدانی٬ ۱٥٧- جعفر یعقوبی٬ ۱٥٨- غلامرضا یعقوبی، ١٥٩- مهدی یعقوبی
از داخل ایران هم تعدادی از زندانیان سیاسی سابق خواسته اند که نامه را امضا کنند. ما به دلیل حفظ امنیت آنها با پوزش از انتشار علنی نامشان خودداری می کنیم.